به نقل از «ایمنا»

ما رویای قهرمانی دوباره ناپولی در سر داشتیم!

تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۸۳۰۷۹

هواداران تیم ناپولی ایتالیا پس از قهرمانی این تیم در سری آ به زیباترین شکل جشن قهرمانی را برگزار کردند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، در شهر ناپل یک مهمانی خیابانی حماسی برگزار شد و همه برای جشن گرفتن قهرمانی تیم محبوب خود به خیابان‌ها ریختند تا پس از ۳۳ سال بار دیگر روی قله ایستادن را تجربه کنند.

جاده‌ها و خیابان‌های شهر ناپل شب گذشته پر از مردمی بود که شعار می‌دادند و یکدیگر را در آغوش می‌گرفتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حالی که بچه‌ها دور مردم با خوشحالی فوتبال بازی می‌کردند، پرچم‌های بزرگ ناپولی، مارادونا و ستاره‌های کنونی تیم محبوب این شهر در خیابان‌ها برافراشته شده بود.

ناپولی روز پنجشنبه قهرمان ایتالیا شد.

به محض اینکه سوت پایان بازی در اودینزه به صدا درآمد، تساوی یک بر یک ناپولی برای کسب عنوان قهرمانی سری آ کافی بود و صدها نفر در میدان‌ها دور هم جمع شدند و با شادی آواز سر دادند.

شعر زیبایی در خیابان‌ها خوانده می‌شد: ما یک رؤیا در قلب خود داریم. اینکه ناپل دوباره قهرمان شود! البته که این رؤیا اکنون به حقیقت پیوسته است.

هواداران ناپولی شب گذشته نه از خانه‌ها، بلکه از طریق نمایشگرهای بزرگ در استادیوم خود دیگو آرماندو مارادونا، مسابقه تیم خود را تماشا کردند.

ادواردو ناپا می‌گوید: "گریه کردم. قهرمان شدن در سری آ یک لحظه تاریخی است.

این بازیکن ۱۳ ساله بخشی از نسل جدیدی است که برای به یاد آوردن روزهای باشکوه دیگو مارادونا، مردی افسانه‌ای که زمانی کاپیتان ناپولی بود و دو عنوان قهرمانی سری آ را به ارمغان آورد، تلاش می‌کند.

فقط مردم محلی نبودند که شب گذشته در مهمانی و ضیافت ناپل شرکت کردند. از سرتاسر ایتالیا و کشورهایی از جمله فرانسه، اسپانیا و بریتانیا به ناپل سفر کردند تا از تماشای شادی یک شهر لذت ببرند.

ناپل با فوتبال زندگی می‌کند و نفس می‌کشد. تمام شهر برای مهمانی آراسته شده است: پرچم‌های آبی و سفید بر فراز خیابان‌های باریک آویزان شده است. برش‌های مقوایی در اندازه واقعی در مرکز شه دیده می‌شود. کیک، شیرینی، نوشیدنی و بستنی در میان مردم توزیع می‌شود.

آملیا بوفی، دانشجوی دانشگاهی که برای جشن گرفتن این پیروزی از رم سفر کرده است، می‌گوید: به نظر می‌رسد دنیا اینجا متوقف شده است. این مهمانی حداقل یک ماه ادامه خواهد داشت. تا تابستان ادامه خواهد داشت. این یک احساس شگفت‌انگیز است. ناپلی‌ها عشق را در هر کاری که انجام می‌دهند، از جمله فوتبال، قرار می‌دهند.

در ناپل، فوتبال همه چیز است و قهرمانی اسکودتو یعنی همه چیز!

مردم ناپل ۳۳ سال انتظار کشیدند تا بالاخره بتوانند چنین جشنی بگیرند. آخرین بار در سال ۱۹۹۰ این تیم قهرمان شده بود. مارادونا تیم آن زمان را قهرمان کرد و این بار دو جین ستاره این کار را انجام دادند.

نمادهای زیبایی از ستاره آرژانتینی در جشن مشهود است. چهره او روی پنجره‌ها، برچسب‌ها و بیلبوردها نقاشی شده است. یک نقاشی دیواری غول پیکر از او بر فراز بارگاهی که به او اختصاص داده شده است. و بالای آن علامتی است که می‌گوید "Dios"؛ کلمه اسپانیایی برای خدا.

این هفته بسیاری در اطراف بارگاه او جمع شده‌اند تا گل بگذارند و شمع روشن کنند. بعضی‌ها اشک در چشمانشان حلقه زده است. برای ناپلی‌ها، فوتبال تقریباً یک تجربه مذهبی است. بوفی می‌گوید: در ناپل فوتبال حتی فراتر از دین است. کاری که ما اینجا انجام می‌دهیم مانند یک مراسم است. ما برای دیگو مارادونا دعا می‌کنیم، انگار که او یک قدیس است. این دیوانه کننده است و من این مناسک را دوست دارم.

مارادونا که در سال ۲۰۲۰ درگذشت، به ناپلی‌ها احساس تعلق زیادی داشت. مینا رزوکی، کارشناس فوتبال اروپا، می‌گوید: او مردی پر از رذائل بود، اما در عین حال شاعرانه زندگی کرد و بغضی از کارها را به بهترین شکل انجام داد. مارادونا واقعاً باشکوه بود. و این چیزی است که بسیار مورد توجه ناپلی‌ها قرار می‌گیرد.

پس از اینکه مارادونا بیش از سه دهه پیش دومین عنوان خود را برای ناپولی به ارمغان آورد، این تیم نتوانست موفقیت خود را تکرار کند. مشکلات مالی باعث شد این باشگاه ورشکسته شود تا دسته سوم که پایین‌ترین دسته فوتبال حرفه‌ای ایتالیا است، تنزل یابد.

با این حال، نقطه عطف باشگاه در سال ۲۰۰۴ اتفاق افتاد؛ زمانی که اورلیو دی لورنتیس، این باشگاه را خریداری کرد. او می‌دانست که می‌تواند به عشق بی‌قید و شرط کل یک شهر، به هوادارانی که بسیار فداکار هستند، تکیه کند. بنابراین زیر نظر او، ناپولی رشد کرد.

با این حال، ناپولی نتوانست موفقیت سال ۱۹۹۰ را تکرار و عنوان قهرمانی را کسب کند. فشار عمیق بازی در شهری که در آن فوتبال زندگی می‌کند تا حدی است که غیرقابل تصور است. حضور در چنین شهری می‌تواند فشار زیادی برای کسب موفقیت به شما وارد کند.

این قهرمانی برای اهالی ناپل خیلی بیشتر از فوتبال معنا دارد. این نمادی از نابرابری بین ثروت شمال ایتالیا و جنوب فقیر آن است. فرانکو رومانو، روزنامه‌نگار ناپولی تودی می‌گوید: جوانان ناپل اغلب مجبور می‌شوند برای جستجوی شغل و زندگی بهتر به شمال ایتالیا مهاجرت کنند. بنابراین برای آنها، قهرمانی در لیگ نوعی انتقام اجتماعی از ابرقدرت‌های شمال است.

یکی دیگر از هواداران به نام انریکو می‌گوید: برنده شدن در لیگ در هر کجای جنوب رم مانند بردن ۱۰ جام در میلان یا تورین است. ناپلی‌ها هنوز طعنه‌های خصمانه رقبای شمالی خود در مورد جنایت، فقر و حتی شیوع وبا را تحمل می‌کنند.‌

کد خبر 659193

منبع: ایمنا

کلیدواژه: ناپولی تیم فوتبال ناپولی رئیس باشگاه ناپولی سری آ دیگو مارادونا مارادونا شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق خیابان ها ناپلی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۸۳۰۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فوتبال اروپا مربی بزرگ کم آورده!

به گزارش ورزش سه ژاوی هرناندز سرمربی بارسا ماه ژانویه اعلام کرد که در پایان فصل جاری از این باشگاه جدا خواهد شد و در تمام چهار ماه گذشته روی این موضوع تاکید می کرد که نظرش تغییر نکرده است اما به یکباره بعد از اینکه تمام جام‌ها را از دست داد متققاعد شد تا برای ادامه پروژه‌ای که با جوان‌ها آغاز کرده در تیم خودش باقی بماند.

از سوی دیگر ژابی آلونسو که در بایرلورکوزن دست به کار بزرگی زد و ضمن جابجا کرد برخی رکوردهای بزرگ موفق شد تیمش را شش هفته زودتر از پایان فصل بوندس لیگا به عنوان قهرمانی این رقابت‌ها برساند تاکید کرد که در این تیم می‌ماند تا رویاپردازی‌هایش را فصل آینده در لیگ قهرمانان ادامه دهد.

ژابی در حالی با بایر ادامه خواهد داد که در تمام ماه‌های اخیر گفته می‌شد رئال مادرید، بایرن مونیخ و لیورپول سه غول فوتبال اروپا که هر سه باشگاه های آلونسو در دوران بازیگری بوده اند به شکلی جدی برای سپردن سکان هدایت تیم خود به این گزینه جذاب و موفق فکر می‌کنند.

در عین حال ژاوی هرناندس هم با وجود ناکامی در این فصل به خاطر دستاوردهای حضورش در بارسلونا و البته قهرمانی فصل قبل لالیگا مورد توجه منچستریونایتد و آژاکس قرار گرفته بود و گفته می شد اگر او در بارسلونا نماند این باشگاه‌ها برای به خدمت گرفتنش اقدام خواهند کرد.

گزینه دیگری که بحث جدایی‌اش مطرح شد اما حالا  نظرات را نسبت به خود تغییر داده کسی نیست جز توماس توخل.این مربی آلمانی به خاطر وا دادن بایرن در بوندس لیگا بعد از دوازده سال قهرمانی و البته کنار رفتن از جام حذفی از چشم هواداران و مسوولان باشگاهش افتاد اما با رساندن تیمش به نیمه نهایی لیگ قهرمانان ، جایی که در آن با چلسی سابقه قهرمانی  دارد نگاه‌ها را به خود تغییر داد تا جایی که چیزی حدود دو ماه بعد از اینکه گفته شد او  فصل بعد در بایرن نخواهد ماند حالاهواداران این تیم برای نگه داشتنش طومار جمع می‌کنند!
توخل هم در شرایطی دوباره محبوب باواریایی‌ها شده که یکی از گزینه‌های بارسلونا در صورت جدایی ژاوی بود و البته بدون مشتری نمی‌ماند.

در عین حال سرجیو کونسیسائو  سرمربی پورتو هم در این باشگاه ماندنی شد در حالی که بحث جدایی‌اش به شکلی جدی مطرح بود و به نوعی مجوعه این اتفاقات  و چیدن آنها در کنار هم این مهم را به ذهن متبادر می‌کند که شرایط در فوتبال اروپا و باشگاه‌های بزرگ و پرطرفدارش به شکل عجیبی پیش می‌رود به طوری که مربیان بزرگ دوست ندارند پروژه‌هایی که آغاز کرده‌اند را نیمه کاره رها کنند، باشگاه‌ها و هواداران نیز به آنها دوباره اعتماد کرده‌اند و با وجود ناکامی در کسب جام  تصور می‌کنند فصل بعد می‌توان با همین گزینه‌ها شرایط بهتری را تجربه کرد.

همچنین اگر نیمه خالی لیوان را ببینیم به این مهم پی خواهیم برد که انگار فوتبال باشگاهی اروپا خالی از مربیان صاحب نام ،بزرگ و تعیین کننده شده و باشگاه‌ها ریسک سپردن تیم‌های خود به مربیان جدید و نوظهور را نمی‌پذیرند یا هواداران این باشگاه‌ها از اسامی جدید استقبال نمی‌کنند کما اینکه هواداران بارسا در مقایسه با ماندن ژاوی تا سپردن هدایت تیم محبوب‌شان به مربی‌ای مثل رافا مارکز رای به ماندن ژاوی دادند.

همین مساله باعث شده تا اکنون باشگاه‌های بزرگ و پرافتخاری مثل لیورپول، منچستریونایتد و میلان که فصل آینده یورگن کلوپ، اریک تن هاخ و پیولی را همراه خود نخواهند داشت برای انتخاب جانشین‌های آنها با چالش بزرگی مواجه شوند و گزینه‌ای در خور نام و اعتبار باشگاه شان که مورد قبول هواداران شان هم باشد برای سپردن مسوولیت کادر فنی پیدا نکنند.

این مهم در موضوع ادامه همکاری باشگاه رئال مادرید با کارلو آنچلوتی هم نمود داشت و در شرایطی که همه تصور می کردند آخر همین فصل نقطه پایان همکاری او با مادرید خواهد بود و کارلتو برای هدایت تیم ملی برزیل آماده می شود اما گفته شد او فصل آینده هم جایی نخواهد رفت.

با در نظر گرفتن چنین شرایطی به نظر می‌رسد باشگاه های بزرگ اروپایی با کمترین ریسک یا با همان مربیان قبلی خود به مسیر ادامه خواهند داد و چنانچه چاره‌ای در حفظ آنها نداشته باشند نیز احتمالا سراغ مربیان بزرگ و موفقی مثل هانسی فلیک، آنتونیو کونته، یواخیم لوو و ژوزه مورینیو می‌روند که در کارنامه هر کدام چند جام قهرمانی  و عنوان دیده می‌شود.